Utwór rozgrywa się na weselu, gdzie spotykają się przedstawiciele klasy chłopskiej i inteligencji. Na początku można usłyszeć rozmowy poszczególnych gości. Widać w nich krytykę poszczególnych klas, które nie są w stanie dojść do porozumienia. Dziennikarz traktuje z dystansem chłopów i krytykuje ich polityczną wiedzę. Natomiast Poeta wyraźnie zauroczony Maryną, zaczyna z nią flirtować. Z kolei Pan Młody jest cały czas zachwycony swoją żoną. Goście nie mogą się nadziwić, że taka różnica klasowa spotyka się na ślubnym kobiercu.
Do ważnych rozmów należy wymiana zdań między Gospodarzem a Poetą, w której ten pierwszy chwali społeczność chłopów, pokazuje ich zalety. Jednocześnie Dziad przypomina o wielkiej tragedii, jaką była rzeź galicyjska. Na weselu pojawia się też Rachela, która wypowiada swój zachwyt zorganizowanym weselem. Pannę Młodą daję się namówić na to, by zaprosiła Poezję na wesele i w ten sposób kończy się pierwszy akt dramatu.
Drugi akt rozpoczyna wizja, jaką ma Isia. Widzi Chochoła, który jednocześnie stanowi zapowiedź innych zjaw, jakie mają się pojawić w czasie wesela. Poszczególnym osobom zaczynają ukazywać się zjawy i duchy. Marysia widzi widmo swojego dawnego narzeczonego, który od jakiegoś czasu nie żyje, symbolizuje utracone uczucie. Następny jest Stańczyk, który ukazuje się Dziennikarzowi, co ma symbolizować niekompetencję dziennikarza i jego niemoc. Zamiast być przewodnikiem narodu, jest kimś w rodzaju błazna i jedynie mąci informacje. Rycerz, który w domyśle jest Zawiszą Czarnym ukazuje się natomiast Poecie. Tę wizję odczytuję się jako symbol cierpienia. Pan Młody również ma ciekawą wizję, dostrzega Hetmana, który w ostrych słowach wyraża krytykę jego postępowania., uważa, że obie klasy społeczne nie powinny się ze sobą bratać, jednocześnie jest to pokazanie prawdziwego oblicza takiego zjednoczenia, które ma charakter jedynie powierzchowny. Dziadowi pokazuje się Upiór, który przypomina o rabacji galicyjskiej. Oprócz tego do Gospodarza przychodzi Wernyhora, który niejako wydaje rozkazy, by coś zrobić, a także zapowiada przyszłe wydarzenia. Ma to być pewnego rodzaju porwanie do walki, w której będą walczyć o wolność. Gospodarz od razu zaczyna działać. Wręcza Jaśkowi złoty róg, którym ten ma zawiadomić chłopów o zbliżającej się walce, natomiast podkowę, symbol szczęścia, chowa do skrzyni, co także niesie ze sobą znaczenie symbolicznie.
Następnie mają miejsce różne rozmowy na temat samego wesela, sytuacji Polski, patriotyzmie i na inne tematy. Gospodarz już praktycznie nie pamięta wydarzeń związanych z Wernyhorą. Pojawiają się natomiast chłopi uzbrojeni w kosy i inne narzędzia, wszyscy czekają na jakieś nadzwyczajne wydarzenia, jednak pojawia się Jasiek, który zgubił złoty róg, którym miał wezwać chłopów do walki, a wszystko z powodu jego pięknej czapki z pawimi piórami. Chochoł zaczyna grać im do tańca i wszyscy podążają w rytm muzyki, tańcząc bezmyślnie w kółko.
