Hrabia Monte Christo streszczenie

„Hrabia Monte Christo” to jedna z najgłośniejszych powieści Aleksandra Dumasa. Bohaterów książki poznajemy w czasie, kiedy dwaj przyjaciele płyną na statku, którego kapitan zachorował na ciężką dolegliwość. Ostatecznie umiera, ale dwaj przyjaciele zrządzeniem losu trafiają na Elbę, miejsce w jakim więziony jest Napoleon Bonaparte. Głowna postać powieści, Edmund Dantes daje się wykorzystać do przewiezienie listu do Francji. Szybko zostaje schwytany, jak się wkrótce okaże, wydał do przyjaciel hrabia Mondego.

 
Edmund Dantes zostaje wtrącony do więzienia Dif, w którym ma przebywać aż do śmierci. Udaje mu się jednak uciec. W międzyczasie dowiaduje się o niezwykłym skarbie ukrytym na wyspie Monte Christo. Udaje mu się skarb odnaleźć, teraz bogactwo przeznacza na to, by się zemścić. Krok po kroku wiedzie swoich przeciwników do pułapki. W efekcie zostają oni albo skazani za przestępstwa, albo umierają. W finałowej scenie Edmund Dantes stacza śmiertelna walkę z były przyjacielem hrabią Mondego. Ten pierwszy wygrywa.
W książce Aleksandra Dumasa mocno zarysowany jest jak zwykle wątek romansowy. Widzimy wśród postaci między innymi piękną Mercedes, która kocha Edmunda. Z myślą, że jej ukochany został stracony wyszła za Mondego, ale kiedy los ponownie złączył ją z Dantesem, widzimy siłę uczucia, które nigdy nie przemija.

 
„Hrabia Monte Christo” to powieść przygodowa. Widać w niej jednak pewne cechy literatury moralizatorskiej. Traktuje bowiem dzieło o wierze i o tym, że los bywa przewrotny. Uczy siły charakteru. Nie bez powodu powieść ta była wielokrotnie ekranizowana i na stałe weszła do kanonu najbardziej zacnej literatury.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Streszczenia i oznaczony tagami , , , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.