W Danii, w królestwie Elsynor umiera król Hamlet. Po jego zgonie na tronie zasiada Klaudiusz, który jednocześnie żeni się z wdową po byłym królu, jaka ma na imię Gertruda. Wkrótce do domu wraca syn zmarłego króla, który podobnie jak on nosi imię Hamlet. Jest niezdecydowany, rozmarzony i niestabilny emocjonalnie. Odczuwa rozpacz po śmierci ojca i jednocześnie nie może wybaczyć matce, że tak szybko wyszła za brata jego ojca, co uważa za niegodny czyn. Wkrótce spotyka zjawę, ducha, który przybiera postać jego ojca. Informuje młodego Hamleta o tym, że jego mordercą jest Klaudiusz, jednak zakazuje pomsty na matce. Młodzieniec jest zdezorientowany, nie wie, czy przekazane informacje rzeczywiście są prawdziwe. Ma też wątpliwości co do tego, czy duch przypadkiem nie jest diabłem, więc podchodzi ostrożnie do tych rewelacji. Postanawia jednak przybrać maskę roztargnionego i melancholijnego człowieka, by z uwagą przypatrywać się temu jak zachowuje się obecny król Danii.
W tym samym czasie Hamlet przeżywa wiele rozmaitych emocji, ma również niepokojące myśli samobójcze. Ofelia natomiast zostaje upomniana przez ojca i brata, by nie wierzyła w zapewnienia Hamleta o wielkiej miłości do niej, zwłaszcza, że tak wiele ich dzieli. Zaniepokojona zachowaniem Hamleta para królewska decyduje się coś z tym zrobić. Wysyłają do młodzieńca jego szkolnych przyjaciół, by zbadali, co jest przyczyną jego obłędu. Hamlet jest jednak nieufny i uważa, że są szpiegami króla i królowej, więc ich starania nie odnoszą żadnego skutku. Klaudiusz po rozmowie z Poloniuszem dochodzi do wniosku, że przyczyną stanu Hamleta może być nieszczęśliwa miłość do Ofelii, organizują młodym spotkanie. Jednak wbrew oczekiwaniom Hamlet ostro zrywa z dziewczyną.
Zdemaskowanie Klaudiusza odbywa się w trakcie przedstawienia. Dwór odwiedzają aktorzy, Hamlet wykorzystuje sytuację, zmienia nieco treść sztuki, a gdy Klaudiusz dostrzega podobieństwo historii do jego morderstwa, wstaje wzburzony i wściekły, zdaje sobie sprawę, że Hamlet zna prawdę. Następnie Hamlet przeprowadza rozmowę z matką i wyznaje jej swoje żale. Zabija człowieka stojącego za kotarą, myśląc, że jest to Klaudiusz, tymczasem śmiertelnie rani Poloniusza. Ponownie ukazuje mu się duch z przypomnieniem, że nie powinien mścić się na matce. Klaudiusz planuje wysłać Hamleta do Anglii, a za nim dwóch swoich poddanych z listem, w którym znajduje się rozkaz jego zamordowania. Hamlet wykrada list i zmienia jego treść. Statek w drodze zostaje napadnięty przez piratów i z powrotem odstawiony do portu w Danii.
Po śmierci ojca, Ofelia wpada w obłęd, a Laertes, jej brat, pragnie pomścić śmierć swojego ojca, Klaudiusz obiecuje, że nie będzie krył Hamleta i zamierza zorganizować proces. Dochodzi do pojedynku, w którym ranny zostaje Laertes, Hamlet zabija Klaudiusza, ale sam również nie wychodzi z tego cało. Przed śmiercią wskazuje Fortynbrasa jako kandydata do tronu. Gertruda wypija zatrute wino i również umiera. Na koniec z wojny wraca Fortynbras.
